Kerstgedachten

Op de dag dat bij ons de kerstboom geïnstalleerd wordt, wordt in dit huis het meest gevloekt van het hele jaar. Van de twee grootste ergernissen is de boom rechtop krijgen de eerste. Ik heb het dan in het bijzonder over de boom zonder kluit. Een boom zonder kluit dient geplaatst te worden in een standaard die met behulp van wiggetjes de boom enigszins rechtop dienen te houden. In mijn geval zijn er altijd één of meerdere wiggetjes weg, waardoor ik het moet doen met wasknijpers, roerstokjes, plinten en latjes. En elk jaar moet ik deze verzameling weer opnieuw aanleggen. Op de grond liggen dan niet alleen alle afgezaagde onderste takken, maar ook een zaag, hamer, zaagsel, en de eerder genoemde stukjes hout.
Met verhit hoofd ben ik dan in de kamer bezig de boom beurtelings in de staander te proppen en deze geërgerd met een rotsmak weer op de grond te gooien. De meeste huisgenoten zijn dan al vrijwillig naar boven geslopen, op een  hond en twee katten na, die ofwel speels de boomtop in de gaten houden, ofwel op hun hoede onder de tafel schuilen. Hulp van buitenaf wordt consequent geweigerd, of aangenomen waarbij ik mezelf terugtrek om niet agressief de boom uit handen van de behoedzame, behulpzame vredestichtende medebewoner te rukken. Maar… aangezien deze jaarlijks terugkerende onderneming altijd nog een boom heeft opgeleverd die maximaal 7 graden uit het lood staat, heb ik nog nooit een kerst zonder boom gevierd.
Als deze eerste krachtsinspanning uiteindelijk geleverd is, kom ik bij de tweede ergernis. De lampjes. Elk jaar sneuvelen er weer meer meters in de slierten van licht. in een vorig jaar heb ik de moed gehad om de twee lichtslierten voor in de bomen buiten HE-LE-MAAL te controleren volgens een vooropgezet systeem. Alle lampjes die het niet deden heb ik uit de slang gehaald, ze één voor één geprobeerd op een plek waar zichtbaar was of ze het deden, waarna ik de kapotte lampjes heb weggegooid en de goede gezet heb op de stukken (per tien, want ze zijn serieel geplaatst) waar ze het zouden moeten doen. Na een uur prutsen kwam ik tot de conclusie dat ik op geen van de systemen er een tiental aan heb weten toe te voegen, en heb ik twee lichtslangen zonder pardon in de container gegooid.

Dit bericht is geplaatst in Uncategorized. Bookmark de permalink.

Geef een reactie